Tuesday 19 January 2016

First Day of School

Left: H&M Hat// Zara Tee// Forever 21 Jeans (DIY Ripped)
Right: H&M Hat// Siam Night Market Tee


"ขอขอบคุณมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ที่เปิดความเป็นเสรีด้านการแสดงออกของอารมณ์ผ่านเสื้อผ้า และขอขอบคุณความอิสระนี้ที่นำมาใช้ให้เป็นประโยชน์แกตนเองที่นำมาสร้างสรรค์ทุกโทนของอารมณ์ผ่านสี วัตถุสิ่งทอ และรูปทรงของผ้าออกมาให้สาธารณะชนได้เป็นพยานแห่งการนำอิสระนี้มาใช้ให้เป็นประโยชน์อย่างสูงสุด"

เอิ่ม ไม่ทราบว่านี่กำลังถวายอะไรมิทราบ (จิกกัดตัวเองเล็กน้อย) 

วันนี้เป็นวันปิดเทอมวันแรกของภาคเรียนที่ 2 แห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ถ้าจะพูดให้ถูกคือเริ่มเปิดเทอมมาก่อนหน้าหนึ่งวันแล้ว แต่คลาสแคลเซิล ก็เลยมีเวลาว่างหนึ่งวันที่จะได้เตรียมตัวเสื้อผ้าหน้าผมว่าจะเอาอะไรมาสวมใส่ในอาทิตย์แรกนี้ วันแรกก็ขอเบาๆกับลุคดาร์คๆดำๆ และผมที่เซ็ทมาเกือบสิบนาทีแต่พอใส่หมวกแล้วกลืนหายไปกับการถูกทับถมและกลายเป็นผมทรงอะไรก็ไม่รู้ เหตุที่ต้องใส่หมวกเป็นเพราะวันแรกอยากได้อะไรที่ Hipster เหมือนฝรั่งตาม Tumblr ที่เขาทำกัน แต่ก็หยิบหมวกออกมาเพราะกลัวว่าแดดของรังสิตจะเผาจนผิวกลายเป็นเตาถ่านเอาเสียก่อน แต่ยังไม่ทันจะถึงคณะ พี่วินมอเตอร์ไซด์ก็พาซิ่งจนหัวกระเจิง ดังนั้นจึงนำสิ่งที่พกมาทุกอย่างให้เป็นประโยชน์ (แม้จะพกหวีแบบกากๆติดตัวมาแล้ว แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรกับทรงผมสะท้านลมได้) จึงต้องสวมหมวกสีดำนี้ไปทั้งวันตั้งแต่คาบเช้าจนเย็น และกลับห้องอาบน้ำนอน 

สำหรับการเปิดเทอมวันแรกบอกเลยว่า พระเจ้า!! มันเหนื่อยมาก ทำไมมันเหนื่อยแบบนี้ แบบที่ไม่เคยเหนื่อยแบบนี้มาก่อน มีปัญหาการนอนมาเกือบหนึ่งเดือนตลอดปิดเทอม นอนท่าไหนก็ไม่หลับ ตีลังขา ขัดสมาธิ เอาขาชี้พื้น ท่าพวกนี้ล้วนไม่ทำให้หลับได้ทั้งสิ้น จนกระทั่งเปิดเทอมวันแรกนี่แหละ อะไรมันจะเหนื่อยขนาดนั้น คือเอาเป็นว่า หัวเราะจนไม่มีแรงจนเหนื่อยและแอบงีบในช่วงบ่ายหลังจากหนังท้องตึงไปเลยทีเดียว เปิดเทอมสองนี้ตั้งปณิธานกับตัวเองไว้แล้วว่าจะกลับมาอาบน้ำแบบทันทีทันใดที่ถึงห้อง ไม่กลับไปซกตัวนั่งหัวติดหน้าจอคอมฯแบบตัวซึมเค็มเหงื่อจนดึกจึงค่อยไปอาบน้ำอีกแล้ว และจะพยายามนอนให้เร็วขึ้น (เมื่อก่อนไม่ง่วงยังไงก็นอนได้ เพราะกินไวน์ช่วย เดี๋ยวนี้ร้านจับฉ่ายติดแอร์ที่มีสุนัขเป็นสัตว์เฝ้าเครื่องชั่งน้ำหนักหน้าร้านไม่อนุญาตให้จำหน่ายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ตลอดสถานที่ใกล้สถานศึกษาแล้ว ทำให้ความลำบากใจของเด็กนักศึกษาคนนี้ เป็นเหยื่อยตกกระไดพลอยโจร อดบริโภคไวน์กิ๊กก๊อกขวดละสามร้อยไปด้วย) 

อีกหนึ่งข้อของเป้าหมายคือ จะต้องออกกำลังกาย ดูแลตัวเองให้มากขึ้น จะพยายามตื่นเช้าตรู่เพื่อมาเข้าฟิสเนสส่วนกลางของหอพัก เพื่อกำจัดความพอกันทีของหวัดและอาการไม่สบายที่พากันสนุกคิกคักทุกครั้งที่เข้าใกล้ช่วงสอบ ณ เวลาใดเวลาหนึ่ง 

สุดท้ายนี้ ขอให้ตั้งใจเรียนกว่าเทอมก่อน เพราะครั้งล่าสุดที่บอกแม่ว่าค่าเทอมต้องจ่ายแล้ว เห็นราคาแล้วเหมือนกับเราเรียนไปไม่ถึง 20% กับจำนวนเงินที่จ่ายไป ตอนนั้นน้ำตาปริ่มด้วยความอึดอัดใจ อยากจ่ายค่าเทอมแทนพ่อแม่เหลือเกิน แต่ก็ไม่รู้จะเอาปัญญาจากไหนไปหาเงินตั้งหลายหมื่น ตอนนี้เลยตั้งปณิธารอันสูงสุดคือ จะตั้งใจเรียนมากขึ้น และให้พ่อแม่ภูมิใจให้ได้!!!!

ขอกล่าวลาไปเพียงเท่านี้ ขอบคุณที่เข้ามาผ่าน และแวะเวียนมาเยี่ยมชม คิดถึงบอก รักกล่าว เกลียดตบ จบนะคร๊าบบบบบบบบบบ

No comments:

Post a Comment